Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος στο “ΒΗΜΑgazino” και την Έρη Βαρδάκη. Ο “Λάμπρος” από τις Άγριες Μέλισσες μίλησε για τον ρόλο του στις Άγριες Μέλισσες, αλλά και για τη σχέση του με τη Μαρία Κίτσου, και πως έχουν δημιουργήσει μία δυνατή φιλία μέσα από τη σειρά.
Οι Άγριες Μέλισσες έκλεισαν τον πρώτο τους κύκλο. Έχετε προλάβει να κάνετε απολογισμό;
Όχι. Ίσως γιατί είμαστε ακόμα σε γυρίσματα. Θα κάνω πάντως. Μου αρέσουν οι απολογισμοί. Τι συνέβη, γιατί συνέβη, τι θα ήθελα να αλλάξω και τι θα ήθελα να κρατήσω.
Φαντάζομαι θα είναι ένας θετικός απολογισμός. Αναρωτιέμαι όμως, αν αυτή η τεράστια επιτυχία σας στέρησε κάτι;
Προσωπικό χρόνο. Μου λείπει το διάβασμα, ο στοχασμός μέσα από μια αμέριμνη βόλτα, η εμβάθυνση στην επικαιρότητα και συγχρόνως η αφαίρεση του εφήμερου.
Είστε ευτυχισμένος αυτή την περίοδο;
Δεν ξέρω τι σημαίνει ακριβώς ευτυχία. Λέει ο Επίκουρος πως ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που φιλοσοφεί σε όποια φάση της ζωής του κι αν βρίσκεται. Εμένα με νοιάζει να είμαι ισορροπημένος, να μπορώ να ενθουσιάζομαι ψυχή τε και σώματι. Το γεγονός ότι χτυπά το τηλέφωνο από σκηνοθέτες που θαύμαζα όταν ήμουν στη δραματική σχολή ή το ότι εισπράττω την αποδοχή και το θαυμασμό από καταξιωμένους συναδέλφους, δημιουργεί ένα είδος ευδαιμονίας μέσα μου. Ίσως μου λείπουν λίγο οι φίλοι μου, αυτοί οι λίγοι που έχω επιλέξει να έχω. Η δουλειά που κάνω είναι περίεργη. Καμιά φορά είναι δύσκολο να συντονιστείς με ανθρώπους εκτός επαγγέλματος. Στο τέλος της ημέρας χρειάζεσαι έναν άνθρωπο που σε καταλαβαίνει, κι αν έχεις και την τύχη να είναι μέσα από το χώρο σου τότε ακόμα καλύτερα επειδή ακριβώς συμπάσχετε.
Έτσι γεννήθηκε η φιλία σας με τη Μαρία Κίτσου;
Η αλήθεια είναι ότι μοιραζόμαστε πολλά όσον αφορά τη διαχείριση πραγμάτων. Τη Μαρία δεν τη γνώριζα προσωπικά πριν τις Άγριες Μέλισσες. Την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε στο πλατό είχα άγχος. Είναι λογικό όταν καλείσαι να παίξεις δίπλα σε έμπειρους και καταξιωμένους ηθοποιούς. Με τη Μαρία έγινε κάτι μαγικό. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι παίζουμε επί ίσοις όροις. Μια από τις πρώτες σκηνές που γυρίσαμε ήταν εκείνη με το πρώτο μας φιλί και ένα χαστούκι. Με άφησε να οδηγήσω. Αργότερα μου εξομολογήθηκε ότι και εγώ την έκανα να νιώσει άνετα. Κουμπώσαμε με έναν τρόπο. Και επειδή έχουμε πολύ σημαντικές σκηνές βρισκόμασταν από την αρχή και εκτός πλατό για πρόβες. Ήταν απαίτηση και των δυο μας. Μένουμε άλλωστε και κοντά. Και τώρα στην καραντίνα, είχαμε παρηγοριά ο ένας τον άλλον. Είδαμε μαζί πολλές ταινίες, σχολιάζαμε. Μου λέει η Μαρία, μεγάλη κουβέντα βέβαια, ότι καλλιτεχνικά εμπνέουμε ο ένας τον άλλον. Νομίζω ότι είναι αμφίδρομο.
Αλήθεια, ως Λάμπρος θα περάσετε δύσκολα και τη δεύτερη σεζόν;
Πολύ δύσκολα. Και σε σχέση με τον έρωτά μου για την Ελένη, αλλά και σε σχέση με τον πατέρα μου, ο οποίος θα βιώσει τραγικές καταστάσεις. Ακόμα και με τη Θεοδοσία θα υπάρξουν ανατροπές. Ωστόσο, αυτός είναι ο Λάμπρος: είναι ένας αρχετυπικός ήρωας, αυτός που επιτρέπεται να πέσει, αλλά επιβάλλεται να σηκωθεί».