Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα το οποίο έχει μεγάλη δημοτικότητα σε όλο τον πλανήτη. Άντρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι λατρεύουν να βλέπουν ματς ποδοσφαίρου, ακόμη κι αν οι ομάδες που παίζουν τους είναι άγνωστες ή δεν τις υποστηρίζουν. Μπορεί να φαίνεται ένα απλό άθλημα, όμως σε πολλές περιόδους, το ποδόσφαιρο ήταν η διέξοδος των ανθρώπων, οι οποίοι περίμεναν πως και πως την Κυριακή, για να ξεφύγουν από την καταπίεση και την μιζέρια της καθημερινότητας τους.
Πολλές φορές όμως, οι οπαδοί των ομάδων, έκαναν το ποδόσφαιρο να χάνει την άξια του. Από ένα άθλημα που μόνο σκοπό του έχει την διασκέδαση και την καλή σωματική δραστηριότητα, γινόταν αφορμή για αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ οπαδών και αστυνομικών δυνάμεων. Ένα τέτοιο περιστατικό σημειώθηκε και στις 24/5 του 1964 στη Λίμα του Περού. Διαβάστε την ιστορία παρακάτω:
Στις 24 Μαΐου του 1964 λοιπόν, στη Λίμα του Περού θα διεξάγονταν αγώνας ανάμεσα στο Περού και την Αργεντινή και το αποτέλεσμα θα έδινε το εισιτήριο στη νικητήρια ομάδα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Η ομάδα του Περού θα φιλοξενούσε την Αργεντινή στο “Estadio Nacional” και τον τελικό, τον περίμεναν πολύ τόσο οι οπαδοί του Περού όσο και της Αργεντινής.
Ο αγώνας ξεκίνησε και η ομάδα της Αργεντινής προηγούνταν στο σκορ. Όλα ξεκίνησαν όταν ο ο ρέφερι της αναμέτρησης ακύρωσε γκολ των γηπεδούχων στο 88′. Εκείνο το μοιραίο βράδυ, σημειώθηκαν 328 θάνατοι και 500 τραυματισμοί, αφού οι οργισμένοι οπαδοί ξεκίνησαν να παίρνουν μέρος σε επεισόδια μέσα στο γήπεδο.
Ο αγώνας δεν είχε λήξει, με αποτέλεσμα οι πόρτες του σταδίου να ήταν κλειστές. Έτσι, οι άνθρωποι που ήθελαν να φύγουν ουσιαστικά δεν μπορούσαν. Ακολούθησαν συγκρούσεις με τις αστυνομικές αρχές και δακρυγόνα ενώ οι πόρτες του σταδίου παρέμεναν κλειστές. Πολλοί έχασαν τη ζωή τους από ασφυξία ενώ πολλοί άλλοι, έδιναν μάχες σώμα με σώμα με την αστυνομία.
Το εξοργισμένο πλήθος, εισέβαλε στο γήπεδο και προσπάθησε να λιντσάρει τον διαιτητή που δεν μέτρησε το γκολ. Οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να ξεφύγουν, συγκεντρώθηκαν στις πόρτες και αρκετοί ποδοπατήθηκαν και έχασαν την ζωή τους από ασφυξία όπως είχε γίνει το μοιραίο ’81 στη Θύρα 7. Από την άλλη, έξω από το στάδιο όχλος έκαιγε μαγαζιά, αυτοκίνητα και εργοστάσια.
Η εφημερίδα Καθημερινή είχε γράψει τότε σε ρεπορτάζ σχετικά με την είδηση:
“Η μεγαλυτέρα τραγωδία που εσημειώθη ποτέ εις ποδοσφαιρικόν γήπεδον έπληξε χθες το Περού κατά την διάρκειαν του διεθνούς ποδοσφαιρικού αγώνος μεταξύ Περού και Αργεντινής διά το προολυμπιακόν “τουρνουά” (ενόψει της Ολυμπιάδος του Τόκυο). Η αστυνομία ανεκοίνωσεν ότι 350 άτομα εύρον τον θάνατον (ο τελικός επίσημος απολογισμός είναι 328) και πλέον των 800 ετραυματίσθησαν κατά τας ταραχάς, που συνέβησαν εις το εθνικόν γήπεδον της Λίμας.
Το ιστορικόν των τρομακτικών επεισοδίων έχει ως εξής: Δύο λεπτά προ της λήξεως του αγώνος μεταξύ του Περού και της Αργεντινής και ενώ η Αργεντινή προηγείτο με 1 0, οι Περουβιανοί ποδοσφαιρισταί κατόρθωσαν να ισοφαρίσουν. Ο διαιτητής όμως ηκύρωσε το γκολ της περουβιανής ομάδος και τούτο εξηγρίωσε τους θεατάς, οι οποίοι κατά την συντριπτικήν πλειοψηφίαν ήσαν Περουβιανοί. Είς φανατικός οπαδός της περουβιανής ομάδος επήδησεν εντός του γηπέδου και ήρχισε να καταδιώκη τον διαιτητήν κ. Ανχελ Πάσος εξ Ουρουγουάης.
Ούτος διωκόμενος υπό μαινομένων θεατών κατώρθωσε να διασωθή καταφυγών εντός δωματίου των αποδυτηρίων το οποίον εκλείσθη ερμητικώς. Οταν οι μαινόμενοι φίλαθλοι ήρχισαν να κτυπούν και να ωθούν μετά μανίας την θύραν του δωματίου, η αστυνομία παρενέβη και ήρχισε να χρησιμοποιή δυκρυγόνα αέρια διά να διαλύση το μαινόμενον πλήθος. Ο όχλος πανικοβληθείς προσεπάθησε να διαφύγη διά των υπογείων εξόδων του Σταδίου.
Επειδή όμως αι θύραι του Σταδίου ήσαν κλεισταί την στιγμήν εκείνην, το πλήθος συνωστισθέν εις τας εξόδους κυριολεκτικώς εποδοπατήθη και συνεθλίβη. Εν τω μεταξύ η αστυνομία ήρχισε να πυροβολή εις τον αέρα και συνέχιζε να ρίπτη δακρυγόνους βόμβας εναντίον των θεατών οι οποίοι απήντον με λίθους και φιάλας. Τα πλείστα των ποδοπατηθέντων και συνθλιβέντων ήσαν γυναικόπαιδα. Τελικώς πολλοί εκ των παραφρονησάντων θεατών κατώρθωσαν να εξέλθουν του γηπέδου θραύσαντες μίαν πύλην του Σταδίου”.
Χάθηκαν ανθρώπινες ζωές για ένα γκολ που δεν μετρήθηκε ποτέ…